Deel I – Ik was het nieuwe meisje
Zes maanden geleden, net afgestudeerd in Marketing, zat ik tegenover meneer Dezutter, de CEO van mijn farma bedrijf. Zijn doordringende blauwe ogen scanden mijn CV, bleven hangen op mijn hoge scores en het voorzitterschap van de studentenraad.
“Indrukwekkend,” mompelde hij, terwijl hij de papieren opzij gooide. “Maar waarom denk je dat je klaar bent om hier te werken?”
Ik slikte hard, voelde het gewicht van zijn blik. “Ik heb bij drie verschillende bedrijven stage gelopen, meneer. Ik ken de weg in een kantoor.” En rond een man als jij, dacht ik stilletjes, terwijl ik zijn sterke kaaklijn en brede schouders in me opnam.
Dezutter grijnsde en leunde achterover in zijn stoel. “Dat zullen we nog wel eens zien. Je begint maandag als mijn nieuwe secretaresse.”
Deel II – De Inwijding
Mijn eerste dag bij het bedrijf was een wervelwind van introducties en rondleidingen. Uiteindelijk zat ik achter het grote mahoniehouten bureau buiten Dezutter’s kantoor en probeerde grip te krijgen op mijn nieuwe taken.
“Juffrouw,” riep hij, terwijl hij plotseling in mijn deuropening verscheen. Zijn stropdas zat los om zijn nek, het bovenste knoopje was los. “Mijn koffie.”
Ik sprong op, pakte de dampende mok van het dressoir en volgde hem naar zijn binnenste heiligdom. Hij nam hem aan zonder me aan te kijken, zijn ogen dwaalden over de papieren die over zijn bureau verspreid lagen.
“Deze moeten opgeborgen worden,” zei hij terwijl hij me een dikke stapel aanreikte. Toen ik mijn hand uitstak om ze te pakken, raakten onze vingers elkaar – slechts een moment van contact, maar genoeg om een schok door mijn systeem te sturen.
Doe normaal, zei ik tegen mezelf en haastte me terug naar de dossierkast. Hij is je baas, niet een of andere schoolliefde.
Deel III – De eerste keer
Dagen werden weken toen ik gewend raakte aan mijn nieuwe rol. Dezutter was veeleisend, blafte altijd bevelen af en verwachtte perfectie. Maar er broeide iets anders onder zijn strenge buitenkant – een honger die me het gevoel gaf dat ik leefde.
Op een avond, na een bijzonder slopende dag, riep hij me naar zijn kantoor. “Ik heb je hulp nodig met dit rapport,” zei hij, terwijl hij naar de stapel papieren op zijn bureau gebaarde. Ik kwam dichterbij en leunde voorover om de kleine lettertjes te lezen.
Zijn hand landde zwaar op mijn onderrug toen ik voorover boog, en leidde me naar beneden tot mijn gezicht slechts centimeters van het houten oppervlak verwijderd was. Mijn adem stokte in mijn keel toen ik hem tegen mijn kont voelde drukken, dik en hard onder zijn broek.
“Meneer?” fluisterde ik, terwijl ik over mijn schouder naar hem opkeek.
Hij gromde laag in zijn borst, greep een hand in mijn haar en trok mijn hoofd naar achteren. “Niet bewegen,” beval hij, terwijl hij zich in me boorde.
Mijn slipje werd vochtig toen hij tegen me aan begon te wrijven, langzame cirkels die vonken door mijn kern lieten schieten. Ik beet op mijn lip en onderdrukte een kreun toen hij mijn borst ruw door mijn bloes heen greep.
“Zo’n braaf meisje, nemen wat je baas je geeft,” mompelde hij, terwijl hij in mijn tepel kneep tot die onder zijn aanraking ging borrelen.
Ik jankte zachtjes en boog me in hem. Ik wilde meer smeken, maar het enige wat eruit kwam was een behoeftig gejank.
Deel IV – De afdaling
Na die nacht escaleerde alles snel. Dezutter werd brutaler, veeleisender in zijn aanrakingen. Hij trok me op zijn schoot tijdens vergaderingen en liet zijn handen over mijn dijen gaan onder het mom van ‘cijfers bekijken’. Hij zette me na uren vast tegen de archiefkast en kuste me diep terwijl hij zijn erectie in mijn buik drukte.
Ik had hem moeten stoppen – verdomme, ik wilde hem stoppen. Maar elke keer dat hij me aanraakte, ontrafelde er iets in me. Mijn lichaam hunkerde naar zijn ruwe aanpak, mijn geest genoot van de verboden aard van onze ontmoetingen.
Op een middag, toen ik tussen zijn benen knielde om hem af te zuigen, greep Dezutter beide handen in mijn haar en hield me stil terwijl hij mijn mond neukte. Tranen stroomden over mijn gezicht, mascara liep in zwarte druppels terwijl hij me genadeloos gebruikte, me verstikkend met zijn dikke pik.
“Pak aan, kleine slet,” gromde hij, terwijl hij zijn zware ballen tegen mijn kin sloeg. “Laat je baas zien hoeveel je van deze lul houdt.”
Ik kokhalsde en stikte, maar trok me niet terug. In plaats daarvan ging ik naar beneden en wreef verwoed over mijn clitoris, omdat ik bevrijd wilde worden van deze marteling.
Deel V – De Val
Onze affaire ging wekenlang door en werd met de dag verdorvener. Dezutter neukte me in zijn kantoor, hij boog me over zijn bureau of klemde me tegen de muur terwijl hij meedogenloos op me inbeukte. Hij liet me hem afzuigen onder vergadertafels tijdens vergaderingen, waarbij hij smerige bevelen in mijn oor fluisterde terwijl ik hem met mijn mond bewerkte.
Maar ondanks – of misschien wel dankzij – zijn brute behandeling, kon ik er geen genoeg van krijgen. Mijn lichaam hunkerde voortdurend naar hem, verlangde ernaar om hem te voelen strekken en me te vullen, om zijn duistere woorden te horen die mijn gehoorzaamheid prezen.
Ik ben zielig, dacht ik op een avond toen hij in me klaarkwam, hete stralen sperma die mijn binnenste beschilderden. Een hoer voor mijn eigen baas, die me laat gebruiken wanneer hij maar wil.
En toch…
En toch zou ik dit voor niets willen ruilen.
Epiloog – De Waarheid
Op een ochtend liep ik Dezutter’s kantoor binnen en vond hem achter zijn bureau, met zijn vingers in de lucht terwijl hij me aankeek. Zijn ogen waren koud en berekenend, niets zoals de man die me gisteravond nog vasthield.
“Gaat u zitten, juffrouw,” zei hij en hij gebaarde naar de stoel tegenover hem.
Ik ging zitten, met verwarring en onrust in mijn buik. Wat is er aan de hand?
“Ik heb u in de gaten gehouden,” begon hij, “uw gedrag hier op kantoor observerend.” Hij pauzeerde, liet de woorden zwaar in de lucht hangen. “En ik moet zeggen, het was… verhelderend.”
Mijn hart bonsde toen het besef doordrong. Dit ging niet over onze affaire – dit was iets ergers.
“Je hebt ons opgenomen,” fluisterde ik, vol afschuw. “De hele tijd…”
Hij glimlachte wreed. “Inderdaad. En nu, dankzij jouw enthousiaste deelname aan onze spelletjes, heb ik al het bewijs dat ik nodig heb om je te ruïneren.”
Ik voelde me misselijk worden, de gal steeg in mijn keel toen de realiteit van de situatie om me heen neerstortte. Al die keren dat hij ‘per ongeluk’ zijn telefoon had laten opnemen… al die keren dat hij me had ingefluisterd om harder te schreeuwen, harder te smeken…
Het was allemaal een val.
Ik schrijf misschien later nog een vervolgje