De zon stond laag aan de hemel toen ik, Kimberly, voor de laatste keer van mijn oude paard, Whisper, afstapte. Mijn ouders hadden aangedrongen op een nieuwe start in deze nieuwe stad en hoewel het me pijn deed om de vertrouwde stallen achter te laten, kon ik het niet helpen, maar ik voelde een opwinding bij de gedachte aan nieuwe uitdagingen.
De manege was genesteld tussen glooiende heuvels, de uitgestrekte schuren en paddocks een symfonie van paardenleven. Toen ik Whisper naar de nieuwe stal leidde, voelde ik ogen op me gericht – intense, hongerige blikken van de paarden zelf, hun oren gespitst terwijl ze dit verse stukje paardenvlees in hun midden beoordeelden.
Klik-klak, klik-klak gingen mijn laarzen over de keien toen ik de hoofdstal naderde. De lucht was dik van hooi en zweet, de muskusachtige geur van goed doorvoede hengsten deed mijn hart bonzen in mijn borstkas. Een schaduw doemde op uit een van de stallen – lang, breedgeschouderd en onmiskenbaar mannelijk.
“Ah, jij moet Kimberly zijn,” bromde een diepe stem toen de man in het licht stapte. Op zijn naamplaatje stond ‘Jesse’, onze nieuwe instructeur. Mijn adem stokte in mijn keel bij het zien van hem – een gebruinde huid en golvende spieren onder zijn strakke poloshirt, zijn korte broek om zijn krachtige dijen.
“J-ja meneer,” stamelde ik, terwijl ik me plotseling klein voelde naast deze dominante figuur. Zijn ogen gingen over me heen, bleven hangen bij mijn borsten die tegen mijn rijjas aan spanden, voordat ze lager zakten naar de nauwsluitende pasvorm van mijn rijbroek.
God, hij bekijkt me, dacht ik, terwijl de hitte naar mijn wangen steeg. En… vind ik het leuk?
“Welkom op Stardust Ranch,” zei Jesse terwijl hij een grote hand naar mij uitstak. Ik legde mijn handpalm tegen de zijne en voelde een elektrische schok bij de aanraking van de vereelte huid. “We hebben hier een aantal prachtige dieren – sterke, krachtige hengsten die je kunnen als ruiter op de proef zullen stellen.”
En hoe zit het met het testen van mijn grenzen elders? vroeg ik me af, terwijl ik op mijn onderlip beet en me die gespierde dijen om me heen voorstelde, die grote handen die mijn heupen vastgrepen.
Jesse leidde me door de stallen, zijn hand rustte nonchalant op mijn rug. Elke stal die we passeerden leek een indrukwekkender exemplaar te herbergen dan de vorige – kolossale wezens met golvende spieren en vurige ogen die elke beweging van ons volgden.
“Dit is Apollo,” zei Jesse terwijl hij stopte voor een prachtige zwarte hengst. Zijn vacht glansde als obsidiaan onder de felle stalverlichting en zijn krachtige achterwerk trilde van energie. “Hij is een beetje een lastpak, maar ik denk dat jullie het samen prima zullen doen.”
Ik reikte aarzelend om Apollo’s slanke nek te strelen en voelde zijn hete adem op mijn vingers. De hengst gniffelde zachtjes en gaf mijn hand een duwtje voor meer contact. Mijn hartslag versnelde toen ik de rauwe kracht in dat prachtige lichaam voelde – een kracht die ik graag wilde beheersen.
“En dit,” ging Jesse verder, terwijl hij me verder de rij in leidde, “is Thor.” Hij wees een vosruin aan met een witte gloed op zijn gezicht. Hij stampte ongeduldig naar de grond en schudde zijn hoofd alsof hij mijn aanwezigheid voelde.
Mmm, agressieve dieren zijn altijd zo leuk om in te rijden, mijmerde ik, terwijl ik me voorstelde hoe ik op die krachtige rug zou zitten en hem tot onderwerping onder me zou dwingen.
Jesse’s hand gleed van mijn middel om bezitterig op mijn heup te rusten. “We beginnen morgen bij zonsopgang met trainen,” mompelde hij, zijn lippen tegen mijn oor. Ik rilde onwillekeurig en voelde zijn erectie tegen mijn kont drukken door onze dunne kleren heen.
Verdomme, hij wil me nu al, besefte ik, mijn kern kloppend van behoefte. En God help me, ik wil hem ook.
Maar niet alleen Jesse – nee, elke hengst in deze stal riep iets oers diep in me op. De gedachte om bereden te worden door een van deze prachtige beesten, om hun rauwe kracht in me te voelen opborrelen terwijl ze me naar de vergetelheid rijden… het deed mijn hoofd tollen.
“Ik verheug me erop,” ademde ik, terwijl ik me naar Jesse draaide. Onze lippen waren nu centimeters van elkaar verwijderd, zijn ogen donker van lust. Ik kon zijn adem op de mijne proeven – zoet en muskusachtig, als de vacht van een hengst na een zware rit.
Kus me, wilde ik stilletjes, mijn hart bonkte in mijn borstkas. Neem me hier tegen de muur van de stal en neuk me zinloos.
Maar Jesse glimlachte alleen maar, zijn duim trok luie cirkels over mijn heupbeen terwijl hij me gevangen hield in zijn blik. “Tot morgen, Kimberly,” fluisterde hij voordat hij me abrupt losliet en wegliep.
Ik leunde achterover tegen de kraamdeur van Thor, mijn knieën zwak van verlangen. Wat was er zojuist gebeurd? vroeg ik me verdwaasd af, terwijl ik me voelde als een loopse merrie – klaar om me op handen en voeten te laten vallen en mezelf aan te bieden aan de dichtstbijzijnde dominante hengst.
Maar dit is gekkenwerk, zei ik streng tegen mezelf. Je bent geen merrieveulen op zoek naar een snelle bronst! Je moet trainen, niets anders.
Maar terwijl ik terugliep naar Whisper, kreeg ik het gevoel dat er diep in mij iets veranderd was. Er knaagde een honger aan mijn kern die om bevrediging vroeg – en ik wist dat die niet zou worden gestild door alleen maar te trainen.
Die nacht lag ik in bed te luisteren naar het geroep van de paarden in de verte, ik stelde me die krachtige lichamen voor die bovenop de mijne bewogen, hun hete adem die zich vermengde met mijn gekreun terwijl ze me steeds weer namen…
Oh god, wat ben ik aan het worden? Ik dacht wild, mijn vingers doken onder de tailleband van mijn pyjamabroek. Ik moet… Ik moet mezelf aanraken, iets voelen – wat dan ook!
Mijn clitoris zwol op onder mijn aandringende aanraking, kloppend van behoefte terwijl ik me Apollo’s dikke lul voorstelde die in me stootte, Thor’s tanden knabbelend in mijn nek terwijl hij me van achteren neukte. Ik was al drijfnat, mijn sappen bedekten mijn vingers toen ze dieper in me doken.
Meer, jankte ik stilletjes, tegen mijn eigen hand aanleunend als een wanhopig krols veulen. Ik heb meer nodig!
Maar geen enkele hoeveelheid zelfbevrediging kon deze nieuwe dorst lessen. Ik wist wat ik wilde – wat ik nodig had – en het was niet iets wat ik mezelf kon geven.
Morgen, beloofde ik mezelf, terwijl ik op mijn lip beet terwijl de golven van genot over me heen sloegen. Morgen neem ik de controle over. Morgen zal ik ze allemaal berijden.
En met die gedachte in mijn hoofd zakte ik achterover tegen de kussens, uitgeput en voldaan – voor nu.
Wordt binnenkort vervolgd…