De eerste keer dat ik mijn ogen liet hangen naar de ronding van de kont van een andere man, deed ik het af als een vluchtige nieuwsgierigheid. Het was gewoon een kortstondige beoordelingsfout, dat dacht ik tenminste. Maar naarmate de weken verstreken en ik steeds vaker blikken wierp op de mannen om me heen – de manier waarop hun spieren zich onder hun shirts spanden, de subtiele kracht in hun handen terwijl ze een stuur vasthielden of koffiekopjes vasthielden – begon ik me af te vragen of er meer achter deze aantrekkingskracht zat dan alleen maar fascinatie.
Mijn huwelijk met Laura was comfortabel geweest, maar niet bijzonder opwindend. Ze was een lieve vrouw, met rondingen waar mijn hart sneller van ging kloppen en lippen die ooit het vuur in mij deden oplaaien. Maar ergens onderweg was onze passie vervaagd tot routine. Ons vrijen voelde nu meer als een klusje dan als een daad van verlangen – iets wat we deden uit gewoonte in plaats van honger.
Op een avond, toen ik alleen thuis in mijn kantoor zat, googelde ik op zinnen als “eerste homo-ervaringen” en “biseksueel ontwaken”. Het internet leverde me talloze verhalen op van mannen zoals ik – getrouwde hetero’s die een verborgen verlangen naar hetzelfde geslacht hadden ontdekt. Sommigen van hen schreven over hun aanvankelijke verwarring en angst, anderen beschreven het bevrijdende gevoel dat ze kregen toen ze eindelijk hun ware zelf omarmden.
Ik klikte op een artikel met de titel “How to Find Gay Hookups Online”. De schrijver beschreef verschillende datingapps die speciaal zijn ontworpen voor mannen die op zoek zijn naar mannen – Grindr, Scruff, Hornet. Hij sprak over het belang van het kiezen van een profielfoto die zowel verleidelijk als anoniem was, en suggereerde iets als een close-up foto van buikspieren of de achterkant van iemands nek.
Mijn hart bonkte toen ik de gids doorlas, ik voelde een mengeling van opwinding en angst. Dit was onbekend terrein voor mij – gevaarlijk, opwindend, verboden. Maar er was geen ontkennen aan de groeiende hardheid in mijn broek bij de gedachte aan het regelen van geheime ontmoetingen met vreemden in schaars verlichte bars of privéwoningen.
Ik besloot langzaam te beginnen en maakte profielen aan op twee verschillende apps onder een pseudoniem. Voor Grindr koos ik een foto van mijn bovenlichaam, van bovenaf genomen, zodat mijn brede schouders en gebeeldhouwde borstkas goed uitkomen zonder mijn gezicht te onthullen. Op Hornet koos ik voor een close-up van mijn kaaklijn en de stoppels langs mijn kin.
Vrijwel meteen stroomden de berichten binnen. Mannen van twee keer mijn leeftijd, de helft van mijn leeftijd – alle maten, vormen en kleuren. Allemaal wilden ze graag afspreken, “chatten” en expliciete foto’s uitwisselen. De enorme hoeveelheid aandacht was in het begin overweldigend, maar al snel merkte ik dat ik genoot van de machtsdynamiek. Deze mannen wilden me. Verlangden naar me. En ze wisten niet eens wie ik echt was.
Op een avond, nadat Laura in slaap was gevallen, lag ik wakker in bed door de berichten te scrollen. Mijn oog viel op een man die Alex heette – begin dertig, donker haar, een grijns die deed vermoeden dat hij precies wist wat hij deed. Op zijn profiel stond: “Op zoek naar iets echts. Geen relaties, geen verplichtingen.” Geïntrigeerd stuurde ik hem eerst een bericht.
Marco: Hey
Alex: Hey Marco. Leuke foto.
Marco: Bedankt. Die van jou is ook niet slecht.
Alex: Is dat alles wat je hebt? 😉
Ik voelde een blos in mijn nek vanwege zijn brutaliteit. Maar het had ook iets spannends, alsof je van een klif af stapt en weet dat er beneden een vangnet is.
Marco: Wat wil je weten?
Alex: Alles. Begin met waarom je hier bent.
Dus ik vertelde hem – over Laura, de vervagende passie, de verwarrende blikken naar andere mannen. Hij luisterde aandachtig, zijn antwoorden attent en meelevend. We praatten urenlang, onze berichten werden steeds beeldender naarmate de nacht vorderde. Tegen de tijd dat ik eindelijk in slaap viel, deed mijn lichaam pijn van onbesteed verlangen.
De volgende dag besloot ik hem te ontmoeten. We kozen een rustig café in de stad – een neutrale plek waar we face-to-face konden praten voordat we verder gingen. Mijn handen trilden toen ik mijn adres intypte en beloofde er stipt om 15.00 uur te zijn.
Toen Alex binnenkwam, herkende ik hem meteen van zijn profielfoto. Maar hem in het echt zien was iets heel anders. De manier waarop zijn spijkerbroek zijn dijen omsloot, het nonchalante vertrouwen in zijn pas – opeens begreep ik waarom ze het ‘gaydar’ noemen. Want toen hij onze tafel naderde, kon ik mijn ogen niet van hem afhouden.
“Hé Marco,” zei hij terwijl hij een hand naar me uitstak. Zijn stem was diep en zacht, waardoor ik rillingen over mijn rug kreeg.
“Hoi.” Mijn eigen stem kwam er schor uit. Ik schraapte mijn keel en probeerde mijn kalmte te hervinden. “Leuk je te ontmoeten.”
We zaten tegenover elkaar en onze knieën raakten elkaar onder de tafel. Het simpele contact stuurde elektrische schokken door me heen – een sterke herinnering aan hoe graag ik hem wilde.
“Dus,” begon hij, terwijl hij met een grijns achterover leunde in zijn stoel, ”vertel me eens wat meer over dat biseksuele ontwaken van je.”
En dat deed ik. Ik vertelde hem alles – de gestolen blikken naar andere mannen, de groeiende nieuwsgierigheid, de late gesprekken op datingapps. Hij luisterde aandachtig, stelde hier en daar vragen maar liet me meestal uitspreken.
“Weet je,” zei hij toen ik eindelijk klaar was, ”ik ben geweest waar jij nu bent. Verward, bang, opgewonden.”
“Echt?” De gedachte dat we een vergelijkbare reis deelden was zowel geruststellend als angstaanjagend.
Hij knikte. “Het wordt makkelijker. Zodra je het accepteert, omarmt – verdwijnt de angst.” Zijn ogen keken naar de mijne aan de andere kant van de tafel. “En dan blijft er alleen nog maar puur verlangen over.”
De lucht tussen ons werd dik van de spanning terwijl hij mijn blik vasthield. Mijn hart bonkte in mijn borst, anticiperend op wat komen ging.
“Wil je dat ik het je laat zien?” vroeg hij zacht, zijn stem nauwelijks meer dan een fluistering.
Ik wist wat hij bedoelde – de belofte van iets meer dan alleen een gesprek. Een kans om dit nieuwe verlangen samen te verkennen.
“Ja,” fluisterde ik terug, mijn ademhaling ging sneller nu de opwinding door me heen gierde.
Alex’ lippen vormden een langzame glimlach. Hij legde zijn hand op de mijne en kneep er zachtjes in. De simpele aanraking stuurde warmte naar mijn pik.
“Goed,” mompelde hij. “Want ik denk dat je iemand met ervaring nodig hebt om je hier doorheen te leiden.”
En met die woorden die zwaar in de lucht hingen tussen ons, begon onze eerste date officieel…
Wil je het vervolg weten? Laat het me dan zeker weten in de comments 🙂